Ganglion van het zenuwstelsel

anatomie

Een ganglion van het zenuwstelsel is een verzameling van vele zenuwcellichamen op bepaalde plaatsen in het lichaam. Het ganglion presenteert zich in de vorm van een verdikking van het zenuwkoord en kan, afhankelijk van de positie van het ganglion, in verschillende vormen worden verdeeld.
Als ze zijn gecategoriseerd volgens lichaamsregio's, kan men onder andere hoofdganglia, nekganglia (cervicale ganglia) of thoracale ganglia (thoracale ganglia) vinden. Bovendien kunnen ze ook worden geclassificeerd volgens de verschillende soorten zenuwstelsels die in het menselijk lichaam voorkomen. Er zijn twee grote groepen, namelijk de zogenaamde spinale ganglia en de autonome ganglia.

De spinale ganglia behoren tot de zogenaamde somatisch zenuwstelsel Bij. Dit wordt ook wel het vrijwillige zenuwstelsel genoemd. Daarvoor bevat het zenuwvezels Motor vaardigheden, maar ook voor hen gevoeligheid​De spinale ganglia worden voornamelijk in het gebied van de wervelkolom aangetroffen, kort nadat de zenuwvezels het ruggenmerg verlaten. Autonome ganglia bevatten daarentegen, zoals de naam suggereert autonome zenuwvezels​Dit zijn niet opzettelijk controleerbaar​Ze bevatten zogenaamde sympathische en parasympathische vezels (verwijzen wij u naar: Sympathiek en Parasympathisch zenuw stelsel).

functie

De functie van de ganglia van het zenuwstelsel ligt voornamelijk in de Verwerken en doorsturen van signalen​De zenuwknopen werken als Controlecentra​Door de ophoping van zenuwcellichamen kan informatie worden geschakeld en gekoppeld van de ene zenuwvezel naar de volgende. In hen is er echter niet alleen een pure omschakeling van signalen. Ook in de ganglia kunnen eenvoudige verwerkingsprocessen plaatsvinden. Dit betekent dat de signalen niet doorgegeven hoeven te worden aan de hersenen om daar verwerkt te worden. De signaalverwerking kan daardoor relatief “dicht bij de organen” plaatsvinden en is daardoor sneller in de tijd. Sommige van de Reflexen in het lichaam.

Ganglion oticum

De Ganglion oticum is een verzameling cellichamen in het gebied van de schedelbasis​Het vertegenwoordigt een zogenaamd parasympathisch ganglion staan ​​voor.
Het ganglion bevat dus autonome zenuwvezels. Het otische ganglion bevat ook andere kwaliteiten van zenuwvezels. Zowel motorische als sympathische en parasympathische zenuwvezels worden daar aangetroffen. Het fungeert als schakelstation voor een deel van de vezels. Hier moeten vooral de parasympathische vezels worden genoemd. De andere vezelkwaliteiten lopen door het ganglion zonder om te schakelen.
De zenuwvezels die door het otische ganglion gaan voorzie bepaalde delen van het gezicht, het hoofd en de hals​De motorvezels behoren tot de zogenaamde Mandibulaire zenuw en leveren kleine spieren van het oor en spieren van het zachte gehemelte. Ze dienen het gehoorproces en beschermen het binnenoor tegen overmatig volume. De geïnnerveerde spieren van het zachte gehemelte ondersteunen het slikproces. De parasympathische vezels van het otische ganglion trekken beide naar de Parotis klier (ook wel parotisklier genoemd) en de vele kleine speekselklieren in het wangslijmvlies. Daar leiden ze tot een verhoogde speekselafscheiding.

Stellaat ganglion

Het stervormige ganglion behoort ook tot de groep van autonome zenuwcellen. In tegenstelling tot het otische ganglion bevat het echter alleen sympathische zenuwvezels​Het stervormige ganglion bevindt zich ter hoogte van de onderste cervicale wervelkolom ter hoogte van de overgang naar de thoracale wervelkolom​Het stervormige ganglion is het resultaat van de fusie van twee aangrenzende sympathische zenuwknopen, namelijk het onderste cervicale ganglion en het bovenste thoracale ganglion.
Een andere term voor het stervormige ganglion is daarom ook het cervicothoracale ganglion. Net als bij het otische ganglion, zijn sommige zenuwvezels direct verbonden met het ganglion, terwijl andere vezels er gewoon doorheen gaan zonder te schakelen. Het stervormige ganglion voorziet verschillende gebieden van zijn sympathische zenuwvezels. Hier zijn vooral de Innervatie van het hart en de longen door sympathische vezels aan te roepen. Maar ook de schildklier en de Bijschildklier worden geleverd door vezels uit het stervormige ganglion. Het ganglion geeft ook enkele sympathische zenuwvezels af die bepaalde delen van het hoofd en de nek voeden.
Wat ook de moeite waard is om te weten over het stervormige ganglion, is dat het kan zijn gericht kunnen uitschakelen​Door een plaatselijke verdoving (zie ook: Plaatselijke verdoving) en een bijbehorende blokkering, kan men het effect van het sympathische zenuwstelsel verminderen. Het verminderde effect leidt tot vasodilatatie in het overeenkomstige gebied en tot verminderde zweetafscheiding. Ook een zogenaamde Horner-syndroom kan aan de aangedane zijde voorkomen. Het wordt gekenmerkt door een hangend ooglid, een aanzienlijk vernauwde pupil en een schijnbaar wegzakkende oogbal in de oogkas.

Zie voor meer informatie: Stellaat ganglion