Infrapatellaire plica

Algemeen

Zoals alle gewrichten is ook het kniegewricht omgeven door het synoviale membraan. Het houdt het gewricht soepel zodat alle bewegingen zonder wrijving kunnen worden uitgevoerd. De infrapatellaire plica is een plooi van dit gewrichtsslijmvlies in het kniegewricht. Het woord "infrapatellaris" geeft de positie van de plooi onder de knieschijf (patella) aan. Het is een voortzetting van het Hoffa-vetlichaam, dat tussen de kop van het scheenbeen en de onderkant van de knieschijf ligt.

anatomie

De infrapatellaire plica is een plooi van het slijmvlies in het kniegewricht die er voornamelijk uit bestaat bindweefsel bestaat. De vouw van het slijmvlies wordt ook wel het ligamentum mucosum genoemd. Het is omgeven door meerdere cellagen en is dus gescheiden van het omringende weefsel. Het kan in verschillende varianten voorkomen en scheidt gewoonlijk het kniegewricht in twee kamers. Maar het kan ook helemaal niet bestaan. Wanneer het wordt aangebracht, bevindt de plica zich in een benige holte onder de Dijbeen. Hieruit als Fossa intercondylaris femoris nabij de voorste kruisband gemarkeerde depressie trekt de mucosale vouw naar de voorste gewrichtsholte en eindigt bij het Hoffa-vetkussen.

In zijn loop neemt de plica in breedte toe naarmate hij naar voren loopt. In sommige gevallen kan de infrapatellaire plica worden verbonden met andere plooien van het synoviale membraan. Kortom, de verschillende plooien van het slijmvlies ontstaan ​​tijdens de Embryonale ontwikkeling en achteruitgang in de verdere cursus. Bij de embryo de plooi van het slijmvlies werkt als een soort septum en verdeelt het kniegewricht in twee kamers. Bij volwassenen wordt ongeveer 65% van de vouw gevormd en vormt een spleet aan de achterrand, zodat de laterale en centrale gewrichtsruimtes met elkaar verbonden zijn.

Cursus

De infrapatellaire plica bevindt zich onder de Knieschijf. Het loopt door het kniegewricht als verlengstuk van het vetlichaam, dat zich ook onder de knieschijf bevindt. Het verdeelt het kniegewricht in een zij- en een middencompartiment zodat twee kamers ontstaan. De plica begint in een benige depressie en eindigt bij het voorste dikke lichaam. In zijn loop neemt het gestaag in breedte toe. Het is vaak in verband met de andere plooien van het slijmvlies, de plica suprapatellaris en mediopatellaris.

functie

De infrapatellaire plica en de andere twee plooien van het slijmvlies ontstaan ​​in de embryonale periode en vallen vaak terug in de volwassenheid. De plooien van het slijmvlies hebben geen directe specifieke functie. Wanneer de infrapatellaire plica wordt gemaakt, vormt het een versterkend vezelig koord dat zich uitstrekt van de onderkant van de knieschijf over het dikke lichaam tot in de benige holte. Af en toe kan het zelfs zo zijn Beperkingen op beweging komen. Het kan het kniegewricht opzwellen en blokkeren, waardoor het niet wegglijdt.

Scheuren

De infrapatellaire plica kan in zeldzame gevallen ook scheuren. Vaak treedt er een breuk op Overmatig gebruik van het kniegewricht. Spier zwakte of een onbalans in balans kan leiden tot het scheuren van verschillende ligamenten van het gewricht of de plooien van het slijmvlies. In de meeste gevallen wordt echter ook de mediopatellaire plica aangetast. Een breuk kan gepaard gaan met pijn, zwelling van de plica en het hele gewricht. In MRI-afbeeldingen is dan vaak een Verdikking van de plooi van het slijmvlies zien. Afhankelijk van de ernst van het letsel kan een operatie nodig zijn om de plooien van het slijmvlies te verwijderen.

MRI

De Magnetische resonantie beeldvorming van het kniegewricht is zeer geschikt voor het tonen van zacht weefsel zoals spieren en organen. Dit maakt het ook mogelijk om de infrapatellaire plica te vangen. Het lijkt in de regel als een zeer smalle lijn met weinig signaal, een slecht signaal betekent dat de structuur donkerder lijkt in vergelijking met het omringende weefsel.Omdat het vaak alleen herkenbaar is als een Vloeistofophoping in de gewrichtsruimte (uitstroming), is het moeilijk om een ​​diagnose te stellen op een MRI.

OP

De verschillende plooien van het slijmvlies kunnen in de knie verschillen. Het kan dus af en toe voorkomen dat een vouw dikker is dan normaal. Dit kan wrijving veroorzaken bij het verplaatsen, wat ook kan leiden tot beknelling. Het is niet ongebruikelijk dat het resultaat een pijnlijke ontsteking is die zich uitbreidt naar het hele kniegewricht en vaak gepaard gaat met zwelling en effusie. Typisch veroorzaakt de mediopatellaire plica dit plicasyndroom. Als conservatieve therapie niet voldoende is, is een operatie vaak noodzakelijk. De operatie vindt plaats als onderdeel van een kniespecimen (arthroscopie), vaak met algemene anesthesie en de kijkgattechniek.

Er worden slechts kleine incisies gemaakt, waardoor de benodigde instrumenten met ingebouwde camera's in het kniegewricht worden gedrukt. De arts kan zo een heel goed overzicht krijgen van de ontstekingsprocessen in het gewricht. De plooien van het slijmvlies en het ontstekingsweefsel worden verwijderd terwijl het gewrichtskraakbeen wordt beschermd. Met deze zeer zachte methode kan de patiënt zijn knie na één tot vier weken weer normaal belasten. De operatie is in de meeste gevallen zeer succesvol en kent weinig complicaties. De typische klachten, zoals het gevoel dat het kniegewricht verstopt zit, zijn daarna meestal volledig verdwenen. Na vier tot zes weken kunt u lichte sportieve activiteiten hervatten.

Verdere informatie ook onder ons onderwerp: Plica-syndroom