Aortastenose

invoering

Aortaklepstenose is een vernauwing van de hartklep, die zich tussen de aorta van het linkerventrikel, de aortaklep, bevindt. Het is de meest voorkomende hartklepafwijking in Duitsland. Een gevolg van de ziekte is meestal een overbelasting van het linkerhart, wat in eerste instantie leidt tot een vergroting van de hartspier (hypertrofie) en uiteindelijk tot hartfalen (Hartfalen) Leidt.

Er zijn enkele kenmerkende symptomen van aortaklepstenose, hoewel deze meestal pas in een vergevorderd stadium optreden. Een arts kan beeldvormende technieken gebruiken om aortaklepstenose te diagnosticeren. Afhankelijk van het stadium van de ziekte zijn zowel conservatieve als chirurgische behandelingsopties mogelijk.

oorzaken

Terwijl bij kinderen en adolescenten vooral aangeboren afwijkingen of acute ziekten de oorzaak zijn van de stenose (Vernauwing) worden meestal zo genoemd bij volwassenen degeneratieve processen, in het Duits een slijtage, verantwoordelijk voor de aortaklepstenose. Dit betekent dat verschillende processen in het lichaam kunnen leiden tot een meer of minder ernstig functieverlies van de aortaklep. In de regel zijn veranderingen aan de vaten en de klep in het kader van arteriosclerose de reden voor het ontstaan ​​van de aortaklepstenose. Dit is een verkalking van de bloedvaten en de aortaklep, waarvan de oorzaak nog niet volledig is opgehelderd. Er wordt echter vermoed dat genetische aanleg en eetgewoonten en stimulerende middelen (bijvoorbeeld roken) voornamelijk verantwoordelijk zijn voor de veranderingen.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in dit onderwerp: Aortastenose

Symptomen

Symptomen treden vaak pas op in het late verloop van de aortaklepstenose.Het menselijk lichaam kan een lichte vernauwing van de aortaklep compenseren, waardoor laaggradige aortaklepstenoses in het dagelijks leven zelden symptomatisch worden. De meest voorkomende symptomen zijn:

• duizeligheid
• Beklemming op de borst / angina pectoris
• Hartfalen
• Boezemfibrilleren
• Longoedeem

Ernstige vernauwing van de aortaklep wordt vaak geassocieerd met hartfalen en kan kenmerkende symptomen veroorzaken. Het kan bijvoorbeeld leiden tot bewustzijnsverlies (Flauw) en duizeligheidsaanvallen. Ademhalingsproblemen en pijn op de borst of onderkaak zijn ook belangrijke indicatoren voor de aanwezigheid van een aortaklepstenose.

Een droge hoest, ratelende geluiden bij het ademen, een versnelde ademhaling en het vasthouden van water kunnen ook symptomen zijn van aortaklepstenose.

Lees ook ons ​​onderwerp: Aortastenose

duizeligheid

Duizeligheid kan een van de eerste tekenen zijn van aortaklepstenose. De vernauwing veroorzaakt door de aortaklepstenose resulteert in minder doorbloeding. Als gevolg hiervan wordt onder meer de hersenen onvoldoende bevoorraad en komt het tot duizeligheid en soms syncope, d.w.z. een kort bewustzijnsverlies. Deze symptomen treden vooral op bij lichamelijke inspanning, omdat de slagaders wijd open staan ​​om de spieren van voldoende zuurstof te voorzien, maar tegelijkertijd daalt de bloeddruk.

Angina pectoris

Angina pectoris is plotselinge pijn op de borst. Deze treden op wanneer de bloedstroom naar het hart verminderd of volledig afwezig is. Bij aortaklepstenose moet het hart harder samentrekken door de vernauwing van de aorta om voldoende bloed te verdrijven. Hierdoor groeit de hartspier (hypertrofie) en vereist daarom meer zuurstof en dus een hogere bloedtoevoer. Dit kan leiden tot een onderaanbod en dus tot angina pectoris, zelfs in gezonde kransslagaders.

Meer hierover: Angina pectoris

Hartfalen

Hartfalen, ook wel hartfalen genoemd, houdt in dat het hart niet meer het door het lichaam benodigde bloedvolume per minuut in de bloedsomloop kan pompen. Er kunnen dan verschillende symptomen optreden, zoals Kortademigheid, duizeligheid, verhoogde sufheid, hoesten of longoedeem. Hartinsufficiëntie treedt op bij aortaklepstenose omdat het hart door de vernauwing tegen grotere weerstand moet pompen en de spier van het linkerventrikel groeit. Hierdoor kan het de hogere weerstand tegengaan. Na een tijdje breidt de kamer zich uit (Uitzetting) Echter, door de hoge druk en het pompvermogen daalt. Dan komt het tot hartfalen.

Boezemfibrilleren

Aritmieën, d.w.z. hartritmestoornissen zoals atriumfibrilleren, kunnen met name optreden bij ernstige aortaklepstenose. Door de verhoogde druk groeit en breidt het linkerhart uit. Deze constante spanning op het linkerventrikel leidt tot atriale fibrillatie. Bij boezemfibrilleren neemt het risico op trombusvorming toe, en daarmee het risico op een beroerte. De therapie wordt uitgevoerd door de aortaklepstenose te verwijderen. Daarnaast wordt bloedverdunnende medicatie gegeven om het risico op een beroerte te verkleinen en wordt in sommige gevallen een pacemaker ingebracht.

lees ook: Symptomen van atriumfibrilleren

Longoedeem

Longoedeem is een complicatie van aortaklepstenose. De verhoogde druk in het hart leidt tot een vergroting van de linker hartkamer en uiteindelijk tot hartfalen. Omdat het hart het lichaam niet langer effectief van bloed kan voorzien, treedt vochtretentie op. Dus vocht hoopt zich op in weefsels en organen omdat er niet genoeg wordt uitgescheiden. Deze ophoping van vocht wordt oedeem genoemd. Enerzijds komen deze voor op de benen of in de buik. Aan de andere kant ook in de longen. Symptomen van longoedeem zijn onder meer kortademigheid, hoesten, schuimend sputum, versnelde hartslag, blauwe huid (vooral lippen) en rusteloosheid tot aan de doodsangst. Longoedeem kan levensbedreigend zijn en moet daarom zo snel mogelijk worden behandeld.

Uitbreiding van het hart

Aortastenose is een vernauwing in het uitstroomgebied van de linker hartkamer. Deze vernauwing leidt tot een verhoogde druk die de linker hartkamer moet overwinnen om het bloed in de bloedsomloop te kunnen pompen. Na verloop van tijd groeit de hartspier in de linker hartkamer. Hierdoor kan de stenose worden gecompenseerd. De verhoogde druk is op de lange termijn echter teveel voor het hart en de linker hartkamer wordt vergroot door dilatatie (vergroting). Als gevolg hiervan neemt het pompvermogen van het hart af en dit leidt tot hartfalen. Het hart kan niet langer de hoeveelheid bloed uitwerpen die het nodig heeft om het lichaam effectief te voeden. Symptomen zoals oedeem, kortademigheid of vermoeidheid treden op.

Meer hierover: Verdikking van de hartspier

behandeling

De therapie voor aortaklepstenose hangt af van de ernst van de ziekte, de symptomen en eventuele begeleidende ziekten en de algemene toestand van de patiënt.

Hoewel het bij milde tot matige aortaklepstenose zonder symptomen controversieel is of de chirurgische vervanging van de aortaklep gerechtvaardigd is, worden chirurgische procedures voor het vervangen van de aortaklep aanbevolen bij matige tot ernstige en kritieke aortaklepstenosen. Chirurgische ingrepen worden ook uitgevoerd bij relatief oude patiënten, aangezien is aangetoond dat de kwaliteit van leven aanzienlijk kan worden verhoogd door klepvervanging, zelfs bij zeer oude patiënten.

Zowel kunstmatige als biologische (varkens) aortakleppen kunnen worden gebruikt voor een aortaklepvervanging. Met behulp van nieuwe chirurgische technieken is het onder bepaalde voorwaarden mogelijk om de nieuwe aortaklep met behulp van een katheter in te brengen met behulp van deze kijkgattechniek op een minimaal invasieve manier.

Medicamenteuze therapie wordt alleen aanbevolen als chirurgische therapie om bepaalde redenen niet mogelijk is.

Medicatie voor aortastenose

Er is momenteel geen medicamenteuze behandeling voor de succesvolle behandeling van aortaklepstenose en is volgens de huidige stand van het onderzoek niet opportuun. Studies hebben aangetoond dat de progressie van de ziekte niet kan worden vertraagd door medicamenteuze behandeling.

Het is vooral belangrijk dat risicofactoren worden geminimaliseerd en, indien nodig, een levensstijl wordt aangepast. Vanwege de late diagnose is chirurgische therapie voor de meeste patiënten echter de enige manier om de ziekte met succes te behandelen.

Een uitzondering vormen patiënten die vanwege andere risicofactoren of bijkomende ziekten geen aortaklepvervanging kunnen krijgen of moeten wachten op de ingreep. Medicijnen zoals diuretica, ACE-remmers, digoxine of zogenaamde "sartanen" kunnen hier gebruikt worden. Deze medicijnen zijn over het algemeen bedoeld om het hart gemakkelijker te pompen. Om het succes van de therapie niet in gevaar te brengen, moeten in deze gevallen regelmatig controles plaatsvinden.

Operatie voor aortastenose

Volgens huidig ​​onderzoek is chirurgische ingreep de enige manier om aortaklepstenose met succes te behandelen. Afhankelijk van de toestand van de patiënt en de eisen van het ziekenhuis, kunnen verschillende chirurgische ingrepen worden overwogen. Open chirurgie wordt uitgevoerd voor patiënten van wie kan worden verwacht dat ze een operatie ondergaan vanwege eventuele begeleidende ziekten en hun algemene toestand. Bij deze open operatie wordt de oude aortaklep verwijderd en wordt een kunstmatige of biologische hartklep in het hart genaaid.

Het is ook mogelijk om de hartklep in te brengen met een katheter. Met deze, ook als TAVI (transkatheter aortaklep implantatieprocedure wordt de nieuwe biologische hartklep via een slagader in de lies met behulp van een katheter naar de aortaklep geleid en daar in de oude, vernauwde klep gedrukt. Momenteel wordt deze procedure alleen uitgevoerd bij patiënten voor wie open chirurgie te riskant zou zijn.

Wanneer heeft u een operatie nodig?

Tijdens een aortaklepstenose wordt de klep vervangen door een prothese. Dit wordt aangegeven wanneer er symptomen optreden, vooral hartfalen. Ook als er geen klachten zijn, maar er is een drukverschil van meer dan 50 mmHg tussen de linker hartkamer en de aorta. Omdat hier ook levensbedreigende aritmieën kunnen voorkomen.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in dit onderwerp: Kunstmatige hartkleppen

Wanneer wordt een katheterprocedure uitgevoerd?

Een alternatief voor de chirurgische ingreep is een zogenaamde TAVI (Transapicale klepimplantatie). De vervangende flap wordt opgevouwen en via een katheter over de lies ingebracht. Wanneer u de oude aortaklep bereikt, wordt deze met een ballon uitgezet en wordt de nieuwe klep op zijn plaats gedrukt. Deze procedure is veel zachter dan een operatie omdat de borstholte niet hoeft te worden geopend en het hart niet hoeft te worden gestopt. Omdat dit een relatief nieuwe methode van aortaklepvervanging is, is er niet zo veel langdurige ervaring als met de operatie. Er zijn ook nog onderzoeken gaande naar de duurzaamheid van de nieuwste generatie kleppen, dus er kan geen definitieve uitspraak worden gedaan.

Richtlijnen voor de therapie van aortaklepstenose

De laatste geldige richtlijn, die onder meer handelt over de behandeling en diagnose van aortaklepstenose, is gepubliceerd door de "European Society of Cardiology"Geschreven. Als onderdeel van de nieuwe methoden voor chirurgische aortaklepvervanging hebben veel experts te maken gehad met deze nieuwe richtlijn, die in 2012 is gepubliceerd.

De belangrijkste componenten van de richtlijnen zijn de indicaties waarvoor chirurgische ingreep of conservatieve therapie wordt aanbevolen, evenals de randvoorwaarden die moeten worden gegeven voor het uitvoeren van de chirurgische ingreep, evenals contra-indicaties waarvoor de betreffende therapie niet mag worden uitgevoerd.

De richtlijn geeft ook een overzicht van de onderzoeksresultaten voor individuele therapiemogelijkheden. Hoewel in Duitsland bij de indicatie voor chirurgische ingrepen rekening wordt gehouden met de richtlijn, kunnen individuele afwijkingen noodzakelijk zijn.

Sinds de publicatie van de richtlijn is een TAVI (transkatheter aortaklep implantatie), echter alleen mogelijk in bepaalde speciaal uitgeruste ziekenhuizen.

Wat zijn de levensverwachtingen met aortastenose?

Aortaklepstenose is vaak een incidentele bevinding omdat het hart zich aanpast en het is mogelijk dat zelfs bij een ernstige vorm er weinig of geen ongemak is. Het kan zijn dat de klepvernauwing in de loop van de jaren maar heel weinig of helemaal niet toeneemt. Daarom moet de levensverwachting van een zieke patiënt altijd individueel worden bekeken. Men kan echter uitspraken doen over de gemiddelde levensverwachting als de symptomen onbehandeld blijven. Als angina pectoris (beklemming op de borst) optreedt, zou dat ongeveer 5 jaar zijn. Syncope (kortstondig verlies van bewustzijn) vermindert de gemiddelde levensverwachting tot ongeveer 3 jaar en in het geval van hartfalen met longcongestie of longoedeem kan onbehandeld gemiddeld 2 jaar worden verwacht. Over het algemeen geldt dat hoe eerder u met de therapie begint, hoe minder schade het hart zal aanrichten en hoe beter uw levensverwachting.

diagnose

Omdat de symptomen van aortastenose vaak pas in de late stadia van de ziekte optreden, wordt de diagnose aortastenose vaak relatief laat gesteld. Naast het ondervragen van de patiënt (anamnese) en het lichamelijk onderzoek, kan de behandelende arts met een stethoscoop naar het hart luisteren om de diagnose te stellen. Veranderingen in de doorstroming die duiden op een aortaklepstenose, zogenaamde hartruis, zijn hier vaak te horen.

De beste manier om aortaklepstenose te diagnosticeren, is door middel van beeldvormende tests. Met name het onderzoek met een echo-apparaat wordt vaak gebruikt bij de diagnose van de ziekte. In dit geval spreekt men van echocardiografie.

Ook ECG-onderzoeken en röntgenfoto's, waarmee de gevolgen van aortaklepstenose kunnen worden aangetoond, zijn relevant.

Hart echo / echocardiografie

De onderschatting van de echografie van het hart wordt door artsen gebruikt als echocardiografie, Hart echo of vaak kort "echo"en is de zogenaamde gouden standaard als het gaat om het diagnosticeren van aortaklepstenose. De gouden standaard betekent dat een onderzoek algemeen wordt beschouwd als de beste diagnostische methode voor de betreffende ziekte, en alle andere methoden moeten hiertegen worden afgemeten.

Dit echografisch onderzoek van het hart kan het hart en de hartkleppen zichtbaar maken, hetzij door de slokdarm, hetzij van buitenaf door de borstkas, en dient zo voor een betrouwbare diagnose van de ziekte.

De zogenaamde "Schluckecho" (Transesofagale echocardografie, THEE), die door de slokdarm wordt uitgevoerd met behulp van een flexibele buis, wordt meestal uitgevoerd onder lichte verdoving. De diameter van de flap kan worden gemeten op de monitor van het apparaat. Als de aortaklep wordt versmald, wordt de diameter aanzienlijk verkleind. Ook kan de dikte van de spier van de linker hartkamer worden gemeten, die vaak enorm wordt vergroot bij een aortaklepstenose.

Lees ook ons ​​artikel hierover Echocardiografie

Afluisteren op het hart en hartruis

Tijdens het lichamelijk onderzoek zal de arts, naast andere maatregelen, naar het hart luisteren. De aortaklepstenose wordt vaak opgemerkt door een karakteristiek hartgeruis, dat wordt veroorzaakt door de vernauwing in het gebied van de klep. Dit hartgeluid wordt beschreven als een spoelvormige mesosystolische klank, die vooral goed te horen is tussen de tweede en derde ribben. Spilvormig betekent dat het geluid zacht begint, dan luider wordt en tegen het einde weer zachter, zoals de vorm van een spil. Mesosytolisch betekent dat het geluid in het midden van de systole begint, d.w.z. in de fase waarin de hartkamers samentrekken en het bloed in de bloedsomloop wordt gepompt. In sommige gevallen kunt u een klik horen voordat het eigenlijke hartgeruis begint (Uitwerpklik).

Verdeling in ernstgraden

De classificatie van aortaklepstenose in ernstgraden wordt anders behandeld. De onderstaande classificatie vertegenwoordigt de meest voorkomende classificatie in Duitsland.
De beoordeling van de aortaklepstenose varieert van licht tot gemiddeld tot ernstig en kritisch. Om onderscheid te maken tussen deze ernstgraden worden doorgaans drie criteria gehanteerd.

Het eerste criterium is het zogenaamde gemiddelde systolische drukgradiënt. Omdat de vernauwing van de aortaklep de overgang van de linkerventrikel naar de aorta verkleint, is de druk die wordt gecreëerd in de ventrikel en in de aorta achter de aortaklep niet hetzelfde.

Afhankelijk van hoe ernstig de stenose is, hoe hoger de drukgradiënt. De drukgradiënt wordt als de bloeddruk in de eenheid mmHg gespecificeerd. Terwijl een lichte stenose een drukgradiënt heeft tot 25 mmHg, ligt deze bij een gemiddelde stenose tussen 25 en 40 mmHg. Een ernstige stenose is wanneer de drukgradiënt hoger is dan 40 mmHg. Kritieke aortaklepstenose is wanneer de drukgradiënt hoger is dan 70 mmHg.

Het tweede criterium dat wordt gebruikt bij de beoordeling van de aortaklepstenose is het gemeten klepopeningsgebied (KÖF). Dit wordt meestal gemeten met een hartecho en uitgedrukt in de eenheid "cm²'Verklaard.

Hoe kleiner het klepopeningsgebied, hoe ernstiger de aortaklepstenose. Terwijl een klepopeningsoppervlak van meer dan 1,5 cm² een milde stenose wordt genoemd, ligt het oppervlak van een matige stenose tussen 1 en 1,5 cm². Als het klepopeningsgebied kleiner is dan 1,0 cm², spreekt men van een ernstige stenose. Een zeer kritische aortaklepstenose is wanneer het klepopeningsgebied kleiner is dan 0,6 cm².

Het derde criterium voor het beoordelen van de ernst zijn de symptomen van de patiënt. Hoewel milde aortastenose altijd gepaard gaat met geen symptomen en matige stenose gewoonlijk asymptomatisch is, vertoont ernstige aortastenose gewoonlijk de typische symptomen van de ziekte.Een zeer kritische stenose vertoont bijna altijd symptomen. (zo.)

Lees ook onze artikelen voor een beter begrip

• Hart anatomie
• Aortaklep anatomie

Illustratie hart

1. Rechter atriaal -
   Atrium dextrum
2. Rechter hartkamer -
   Ventriculus dexter
3. Linker atrium -
   Atrium sinistrum
4. Linker hartkamer -
   Ventriculus sinister
5. Aortaboog - Arcus aortae
6. Superieure vena cava -
   Superieure vena cava
7. Lagere vena cava -
   Inferieure vena cava
8. Pulmonale arteriële stam -
   Pulmonale stam
9. Linker longaders -
   Venae pulmonales sinastrae
10. Rechter longaders -
    Venae pulmonales dextrae
11. Mitralisklep - Valva mitralis
12. Tricuspidalisklep -
    Tricuspidalisklep
13. Kamerverdeling -
    Interventriculair septum
14. Aortaklep - Valva aortae
15. Papillaire spier -
    Papillaire spier

Een overzicht van alle Dr-Gumpert-afbeeldingen vindt u op: medische illustraties

voorspelling

Aangezien de symptomen van aortaklepstenose vaak erg laat optreden, is de prognose van de ziekte zonder chirurgische vervanging van de klep relatief slecht, aangezien de ziekte vergevorderd is op het moment van diagnose.

De individuele prognose wordt in belangrijke mate beïnvloed door de ernst van de stenose, maar ook door de algemene toestand en eventuele daarmee gepaard gaande ziekten. De mogelijkheid om de aortaklep te vervangen heeft de prognose van de ziekte aanzienlijk verbeterd. Aangenomen wordt dat vooral oudere patiënten na klepvervanging ongeveer dezelfde leeftijd bereiken als mensen in hun leeftijdsgroep zonder aortaklepstenose.