De middenrif ademhaling

invoering

Diafragmatische ademhaling, ook wel synoniem genoemd als "buikademhaling", is een van de twee manieren om naast de borstademhaling te ademen. Medisch gezien is het niet correct om middenrifademhaling gelijk te stellen met buikademhaling, maar beide termen worden in dezelfde zin gebruikt. Ademen met het middenrif is een automatisch, onbewust proces. Je hoeft niet na te denken over wanneer en hoe je moet in- of uitademen, het lichaam doet het zelf. De spieren van de borstkas en het middenrif trekken afwisselend samen en ontspannen. Bij passieve onbewuste ademhaling vormt middenrifademhaling ongeveer 70% van de totale ademhaling. Om zelf te testen welke ademhaling u gebruikt, kunt u de ene hand op uw borst en de andere op uw buik leggen en normaal ademen. Als de borstkas stijgt en daalt, ademt u meer met uw borstademhaling, als uw maag kromt, ademt u meer met uw middenrif.

Mechanisme van diafragmatische ademhaling

Het middenrif is een bijna ronde spier die zich van onderaf aan de ribben hecht. De vezels zijn verbonden door een pezig midden in het midden. Je kunt je de spier voorstellen als een koepel. Wanneer hij samentrekt met middenrifademhaling, zakt de koepel. De buikorganen worden naar beneden gedrukt, de longen hebben meer ruimte en kunnen uitzetten, en de onderdruk in de borst zorgt ervoor dat er frisse lucht in de longen stroomt. De organen in de buik worden een beetje samengedrukt waardoor de buik uitpuilt. Dit proces beschrijft inademing. Als je uitademt, ontspant het middenrif, buigt de koepel weer naar boven en wordt het volume in de borstholte kleiner. De longen trekken samen, de "gebruikte" lucht wordt uitgeademd en de maag wordt weer vlakker.

Wie gebruikt middenrifademhaling?

Over het algemeen kan worden gezegd dat diafragmatische ademhaling zelden geïsoleerd plaatsvindt. De meeste mensen gebruiken onbewust zowel het middenrif (middenrif) als de buikspieren, de zogenaamde intercostale spieren, die tussen de ribben en hulpademhalingsspieren zitten om te ademen. Vooral als we ontspannen zijn, zitten of slapen, gebruiken we vooral buikademhaling.

Desalniettemin zijn er omstandigheden waarin iemand bijzonder afhankelijk is van middenrifademhaling. Vooral baby's zijn in eerste instantie aangewezen op deze manier van ademen. Naast muzikanten die een blaasinstrument of professionele luidsprekers bespelen, trainen zangers ook en geven ze de voorkeur aan buikademhaling. Hierdoor kunnen ze relatief veel lucht in de longen opnemen, waardoor ze gericht de lucht kunnen uitademen en zo met hun stemplooien de juiste tonen kunnen produceren. Bovendien is diafragmatische ademhaling vooral nodig wanneer u actief bent in het sporten. Er is meer zuurstof nodig om de actieve spieren te voeden. Er moet meer kooldioxide worden uitgeademd en er is zuurstof nodig, zodat zowel de intercostale spieren, hulpademhalingsspieren, het middenrif en de buikspieren nodig zijn voor een snellere ademhaling.

Diafragmatische ademhalingsoefeningen

Er zijn een paar oefeningen die u kunt doen om u bewuster te laten ademen met uw middenrif. Zoek indien mogelijk een rustige plek om u bewust te zijn van uw middenrifademhaling.

Oefening 1: Ga plat op de grond liggen of ga rechtop op een stoel zitten, leg je hand op je buik en adem diep in je buik zodat je de buikwand voelt stijgen en dalen. Herhaal deze oefening een paar keer, je kunt proberen om de buikwand bij elke ademhaling een beetje verder te laten uitpuilen. Als u zich duizelig of pijnlijk voelt, stop dan met de oefening.

Lees meer over het onderwerp: Ademhalingsoefeningen om te ontspannen

Oefening 2: Als opstapje naar oefening 1 kun je liggend boeken als extra gewicht op je buik leggen. Ook dit traint de buikademhaling wanneer je weer diep in je buik probeert te ademen, zodat de boeken omhoog en omlaag gaan. Begin met lichtgewicht boeken, je kunt altijd toenemen.

Oefening 3: Als je problemen hebt met het 'stoppen' van de ademhaling op de borst, kun je een riem gebruiken om je te helpen. Doe dit om je borst. Volg daarna de instructies zoals in oefening 1. U kunt de middenrifademhaling natuurlijk ook in het dagelijks leven oefenen. Neem even de tijd om te ontspannen, waar u ook bent, leg misschien uw hand op uw buik en adem diep in uw maag en weer uit.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in dit onderwerp: Ademhalingsoefeningen

Samenwerking van diafragmatische ademhaling met ademhaling op de borst

Zowel diafragmatische ademhaling als ademhaling op de borst helpen bij inademing. De spieren tussen de ribben (intercostale spieren) verplaatsen de individuele ribben naar boven en de thorax zet als geheel uit. Bij het inademen ontstaat er een onderdruk in de pleuraholte, die het borstvlies van het borstvlies scheidt, waardoor de longen de uitzetting van de borst volgen en zo lucht in de longen kan stromen. Het diafragma trekt ook samen als je inademt, en wordt vlak naar de buik toe, de organen in de buik worden verplaatst en het volume in de borst wordt ook vergroot.

Meer informatie vind je hier: De ademhaling op de borst

Problemen met middenrifademhaling

Er zijn verschillende redenen waarom de middenrifademhaling kan worden beperkt. Het diafragma zelf kan ontstoken zijn, dit wordt een diafragma genoemd. De oorzaak kan andere ontstekingen in de buurt zijn, zoals peritonitis (ontsteking van het peritoneum), pleuritis (ontsteking van het borstvlies) of pericarditis (ontsteking van het pericard). Het middenrif doet pijn en het is moeilijk om in de buik te ademen.

Maar ook andere oorzaken leiden tot een beperking van de middenrifademhaling. Te veel opgeblazen darmlussen, hernia of hernia diafragmatica, verhoogd middenrif of chronische hoest kunnen leiden tot inademingsbeperkingen. Een dwarslaesie in het gebied van het uitgangspunt van de middenrifzenuw (middenrifzenuw) of een gebrek aan functie van de zenuw is bijzonder ernstig. Als dit het geval is, kan het middenrif niet langer als ademhalingsspier dienen.

hik

De hik wordt veroorzaakt door een plotselinge verkramping van het middenrif, waarbij de glottis tussen de stemplooien als een reflex wordt gesloten. Als de lucht die al is ingeademd de gesloten glottis raakt, treedt de typische "hik" op. De oorzaak van de verkramping van het middenrif is een irritatie van de middenrifzenuw. Dit is de zenuw die het middenrif innervert. Er kunnen verschillende redenen zijn om dergelijke irritatie te veroorzaken. Snel eten, koude vloeistoffen drinken of snel en onregelmatig ademen, zoals bij een lachbui, kunnen allemaal als mogelijke oorzaken worden beschouwd. Maar zelfs een zwangere vrouw ervaart soms de hik van het ongeboren kind. Dit kan worden verklaard door het feit dat het onvolgroeide ademhalingscentrum in de hersenstam van de foetus informatie verzendt die tot hijgen leidt, wat de aanstaande moeder als de hik ervaart. Dit naar adem happen neemt af tegen de tijd dat je wordt geboren.

stotteren

Stotteren is een taalstoornis die psychologische en lichamelijke oorzaken kan hebben. Bij het stotteren wordt de spraakstroom onderbroken en kunnen herhalingen van klanken, lettergrepen en woorden, verlenging van individuele klanken of het uitpersen van beginletters optreden.

De oorzaken van stotteren zijn nog niet helemaal duidelijk. Enerzijds wordt aangenomen dat er een stoornis is in de interactie van de zenuwen en organen die verantwoordelijk zijn voor het spreken. Aan de andere kant kunnen genetische aanleg de taalontwikkeling beïnvloeden en spraakstoornissen bevorderen. Vooral kinderen tussen de 2 en 6 jaar Leeftijd begint te stotteren. De meeste logopedisten beschouwen dit als een normaal ontwikkelingsproces, aangezien de combinatie van denken en spreken op deze leeftijd niet altijd congruent is. Als het stotteren lange tijd aanhoudt, wordt het moeilijker om terug te keren naar de normale spraakstroom. Volwassenen kunnen ook plotseling spraakstoornissen krijgen. Vaak kunnen traumatische gebeurtenissen of psychologische stress een reden zijn.

Pijn bij middenrifademhaling

Pijn die optreedt bij diep inademen in de buik kan organische oorzaken hebben. Borst- en buikorganen komen in aanmerking als veroorzakers. Als het borstvlies of het pericardium ontstoken is en beweegt met de inademing, kan er pijn optreden. Ook een ontstoken maag, galstenen, vergrote lever of luchtbellen in de darm kunnen tot klachten leiden. Als het middenrif zelf wordt aangetast door een ontsteking, hernia of doorbraak, kan dit ook tot onaangename gewaarwordingen leiden. Als de pijn lang aanhoudt of verergert, moet een arts worden geraadpleegd voor opheldering.

Lees hier meer over: Pijn in het middenrif